ഇതെന്തൊരു ചോദ്യം അല്ലേ.ഭക്ഷണത്തെ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവര്‍ ആരുണ്ട്‌ ?ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്താനായി ഭക്ഷിക്കുക എന്നതിലുപരി ഭക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ടി ജീവിക്കുക എന്ന സാംഗത്യത്തിലാണ് ഈ ചോദ്യത്തിന്റെ പ്രസക്തി.മനുഷ്യനു ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആത്മാര്‍ത്ഥത അവന്‍ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തോടാണത്രേ.
ഒരു നേരം ഭക്ഷിക്കുന്നവന്‍ യോഗി
രണ്ടു നേരം ഭക്ഷിക്കുന്നവന്‍ ഭോഗി
മൂന്ന് നേരം ഭക്ഷിക്കുന്നവന്‍ രോഗി
നാലു നേരം അടിച്ചു കേറ്റുന്നവന്‍ ദ്രോഹി
ഇതെല്ലാം കേട്ടുവളര്ന്നവനാണെങ്കിലും ചെറുപ്പത്തില്‍,തിരിച്ചു കടിക്കാത്തതെല്ലാം അടിച്ചുകേറ്റുന്നതായിരുന്നു എന്റെ ശീലം. അതില്‍ വെജ്,നോണ്‍ വെജ് എന്നിങ്ങനെ ആരെയും വര്‍ഗീകരിച്ചു കാണാതെ എല്ലാവരെയും വേണ്ടതിലേറെ ഗൌനിച്ചിരുന്നു.അറബ് നാട്ടിലെത്തിയപ്പോഴാണ് ഭക്ഷണത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം ഞാന്‍ ഗൌരവത്തിലെടുക്കുന്നത്.
മുമ്പൊരിക്കല്‍ കുഞ്ഞുണ്ണിമാഷ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്,യുവജനോത്സവങ്ങളിലും സ്‌കൂള്‍ കലാമേളയിലുമൊക്കെ പാചകകല കൂടി ഉള്‍പ്പെടുത്തണമെന്ന്.ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുന്നതും അതു വിളമ്പുന്ന രീതിയുമെല്ലാം ഒരു കലയാണ്‌.പ്രവാസജീവിതത്തിനിടയില്‍ പലപ്പോഴും അറബികളുടെ വീടുകളില്‍ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ അവസരം കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.വീടിനു പുറംമോടിയില്ലെങ്കിലും അകത്തെ കാഴ്ച്ച വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു.വിശാലമായ കാര്‍പെറ്റു വിരിച്ച ഹാളും ഒരു റെസ്റ്റൊറന്റിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന അടുക്കളയും കിച്ചന്‍ ഷെഫ് യൂണിഫോമില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന പാചകക്കാരും പുതിയൊരു ലോകം തന്നെയായിരുന്നു.തീന്മേശയായിരുന്നു എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ രണ്ടാമത്തെ കാഴ്ച്ച.കഴിക്കേണ്ടുന്ന ഭക്ഷണത്തേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ പലതരത്തിലുള്ള ഇലകളും പച്ചക്കറികളും ഫ്രൂട്ടുകളും പാത്രങ്ങളില്‍ അലങ്കരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നു.ഒരുപക്ഷേ വീട്ടിലെ ആടോ മറ്റോ ഈ ഇലയൊക്കെ തിന്നാന്‍ വരുമായിരിക്കും എന്നു വരെ പോയി എന്റെ ചിന്ത.വേവിക്കാത്ത പച്ചക്കറികളും മറ്റും ഭക്ഷണത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തണം എന്നു പത്തു വര്‍ഷത്തിലേറയായി തുടര്‍ച്ചയായി വായിക്കുന്ന മാതൃഭൂമി ആരോഗ്യമാസിക എന്നെ നിരന്തരം ഓര്‍മിപ്പിച്ചിരുന്ന കാര്യം പിന്നെയാണ് ഞാനോര്‍ത്തത്.
.JPG)
അവിടെ വെച്ചാണ് ഭക്ഷണത്തിന്റെ റിഥം തിരഞ്ഞെടുത്തത്.സ്വല്‍പം ചോറ്.അതിനെ മറക്കുന്ന കറി.തൈരു കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ റൈത്ത.അല്പം ചിക്കന്‍ കഷ്ണങ്ങളും.കാരറ്റ്,കക്കരിക്ക,ലട്ട്യൂസ്,കാബേജ് എന്നിവയടങ്ങിയ സലാഡ് വേറൊരു പാത്രത്തില്‍ മുഴുവനും.മുമ്പെനിക്കൊരു ദുശ്ശീലമുണ്ടായിരുന്നു.തിന്നുന്പോള്‍ കൂടെ വായിക്കാന്‍ ഒരു പുസ്തകവും വേണം.ചിലര്‍ക്ക് സിഗരറ്റ് വലിച്ചുകൊണ്ട് ...................യില്ലെങ്കില്‍ ശോധന സുഖകരമാവില്ലെന്നതുപോലൊരു പരാതി.അന്നു ഉമ്മ പറയും.'തിന്നുമ്പോള്‍ വായിക്കാന്‍ പാടില്ല'.'വായിക്കുന്നതിനിടെ തിന്നുന്നതിന് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലല്ലോ'എന്നു മറുചോദ്യമെറിഞ്ഞിരുന്നു ഞാന്‍.ഇന്ന് ആ രീതി മാറി.ഭക്ഷണം ആസ്വദിച്ചു ചവച്ചരച്ച് ഓരോ രസമുകുളങ്ങളും അനുഭവിച്ച് ....ഹിന്ദിയില്‍ പറയുകയാണെങ്കില്‍ naya zayika.
.JPG)
നേരത്തെ ഭക്ഷിച്ച രീതിയില്‍നിന്നും വിപരീതമായി കഴിക്കാന്‍ ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ.കണ്ണടച്ച്,മൂക്കു പൊത്തിപ്പിടിച്ചു,സ്പൂണ്‍ കൊണ്ട് മാത്രം കഴിച്ചു നോക്ക്.രുചി നല്‍കാനുള്ള കഴിവ് നാക്കിനു മാത്രമാണെന്നുള്ള സങ്കല്പം മാറുന്നത് കാണാം.അതുകൊണ്ടല്ലേ ജലദോഷമുള്ള സമയത്ത് ഭക്ഷണത്തിനു രുചി തോന്നാത്തത്.മൂക്കിനു ക്ലച്ചു കിട്ടുന്നില്ലെന്നതു തന്നെ കാരണം.
ഇതുവരെ വിളമ്പിയത് പ്രാധാനഭക്ഷണം.പഴച്ചാറുകളുടെയും ജ്യൂസുകളുടെയും കൌണ്ടറില്‍ ഞാന്‍ കാണിച്ച വിക്രിയകള്‍ എഴുതാന്‍ മുതിരുന്നില്ല.നീയവിടെ ഫുഡുണ്ടാക്കാനാണോ അതോ അതു തിന്നു മുടിപ്പിക്കാനാണോ പോയത് എന്നങ്ങാനും ചോദിച്ച് എന്റെ ആത്മാര്‍തയെ നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് ചോദ്യം ചെയ്യാന്‍ ഉദ്ദേശിപ്പിക്കുന്നില്ല.
